Το ταξίδι αποτελεί για όλους μια ανάσα ελευθερίας πρός την αναζήτηση νέων εμπειριών και την επιστροφή σε γνώριμες εικόνες. Η προσμονή του μας οδηγεί πολλές φορές στο να αγνοούμε το μέσο που μας ταξιδεύει και να εστιάζουμε μόνο στον προορισμό. Σε μια από τις αναζητήσεις μας για το επόμενο ταξίδι στο εσωτερικό εστιάσαμε την έρευνα μας στο μέσο που θα μας προσέφερε μια ξεχωριστή εμπειρία ταξιδιού, στον τρόπο να αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε ένα μέρος όσο ταξιδεύουμε προς αυτό, στην εμπειρία που σου προσφέρει η διαδρομή... Το τρένο ήταν για μας η καλύτερη επιλογή!
Επιλέξαμε τη Σιδηροδρομική γραμμή Διακοπτού - Καλαβρύτων, γνωστή ως Οδοντωτός. Ο Οδοντωτός από το Διακοπτό εισέρχεται στο φαράγγι του Βουραικού και καταλήγει στα Καλάβρυτα. Η διαδρομή που διασχίζει το τρένο αυτό είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή. Ο σιδηρόδρομος περνώντας σε μεγάλο μήκος του από σήραγγες και γέφυρες καλύπτει συνολικά απόσταση 22 χιλιομέτρων. Στη διάρκεια της διαδρομής αυτής οι εικόνες της φύσης σε μαγεύουν ενώ ο ήχος της μηχανής σε ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή, σε αυτό συνηγορεί η ματιά που δεν διασπάται από ανθρώπινες επεμβάσεις, καθώς η γραμμή διασταυρώνεται μόνο σε 9 σημεία με οδικές διαβάσεις και έτσι μπορείς αναπόσπαστος να παρατηρήσεις της ομορφιές της.
Η διαδρομή αυτή ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1889 την περίοδο του Χαριλάου Τρικούπη και εγκαινιάστηκε το 1896 επί κυβερνήσεως Θεόδωρου Δηλιγιάννη. Αποτέλεσε ένα από τα δυσκολότερα έργα για την εποχή του λόγω του ιδιαίτερα δύσβατου εδάφους αλλά και του μεγάλου υψομέτρου στο οποίο κατέληγε. Ο Οδοντωτός αποτελεί τον ορεινότερο σιδηρόδρομο της Ελλάδας. Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες ο σιδηρόδρομος κατασκευάστηκε με την τεχνική της οδόντωσης κατά την οποία το τραίνο γαντζώνεται, χρησιμοποιώντας κατάλληλα γρανάζια, σε οδοντωτές σιδηροτροχιές στις διαδρομές όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το 10%. Ο Οδοντωτός έχει εύρος γραμμής 75 εκατοστά και είναι από τις στενότερες σιδηροδρομικές γραμμές στην Ελλάδα. Ο λόγος που κατασκευάστηκε τόσο στενός είναι για να χρησιμοποιηθούν μικρότερα και πιο ευέλικτα βαγόνια για την δύσκολη αυτή διαδρομή, καθώς και για την ελαχιστοποίηση του κόστους των τεχνικών έργων.
Το ταξίδι μας ξεκίνησε παίρνοντας το τρένο από το Διακοπτό ενώ αφήνοντας πίσω μας την πόλη αρχίσαμε να χανόμαστε μέσα στο φαράγγι. Μπροστά μας εκτεινόταν μια απέραντη έκταση από δέντρα που σκαρφάλωναν στα ψηλά βουνά, ποτάμια που μας ακολουθούσαν και τις σιδηροδρομικές γραμμές να χάνονται μέσα στη φύση. Η πρώτη στάση που έκανε το τρένο ήταν στην τοποθεσία "Νιάματα" (ή "Μικροχελιδού") και στη συνέχεια στην "Τρικλιά". Στο μέσο περίπου της διαδρομής,
μετά από 12 χιλιόμετρα, έγινε στάση στο χωριό Κάτω Ζαχλωρού, το σημείο αυτό εξυπηρετεί και τους επισκέπτες της ιστορικής Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου. Στην συνέχεια μετά από 18 χιλιόμετρα διαδρομής πραγματοποιήθηκε στάση νοτιοανατολικά κάτω από το χωριό Κερπινή, στην περιοχή "Στάση Κερπινής" (πρώην “Ραλλιά”). Τέλος το τρένο μας άφησε στα Καλάβρυτα, ενώ αυτό ετοιμαζόταν να ξαναχαθεί στο χρόνο διασχίζοντας ακούραστο για άλλη μια φορά το φαράγγι.
Η διαδρομή αυτή είναι ενσωματωμένη τόσο καλά στο φυσικό περιβάλλον, που μοιάζει σαν να ήταν πάντα εκεί. Ο τρόπος της κατασκευής του δεν επιβάρυνε το οικοσύστημα του φαραγγιού. Το ξύλο, η πέτρα της περιοχής και το μεράκι των τεχνικών έκαναν για χάρη του τραίνου έργα που νομίζεις ότι τα έφτιαξε η φύση από μόνη της. Μέσα σε 60 λεπτά ταξιδέψαμε στο χρόνο και καταλάβαμε πως τελικά υπάρχουν πολλά περισσότερα που μπορείς να δεις και να βιώσεις μέσα από μια τέτοια διαδρομή. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτά τα 60 λεπτά ήταν αρκετά για να αλλάξουν την οπτική που είχαμε για τα ταξίδια και να εντάξουν αυτό το μαγευτικό μέσο μετακίνησης στα επόμενα ταξιδιωτικά μας πλάνα !
